| คอลัมน์ เก็บมาฝาก โดย ประยูร เชี่ยววัฒนา |
กลุ่มประเทศอุตสาหกรรมที่มีกำลังผลิตมากกว่าครึ่งหนึ่งของ GDP โลก ประกาศที่จะเดินหน้าไปสู่เศรษฐกิจคาร์บอนสุทธิเป็นศูนย์ กลุ่มการเงินมีการปรับตัวอย่างรวดเร็วในการสนับสนุนการลงทุนในทิศทางดังกล่าว ดังนั้น อุตสาหกรรมที่มีอยู่ หากไม่ปรับตัวให้สอดคล้องกับแนวทางนี้ จะประสบความยากลำบาก ทั้งจากการแข่งขัน และ จากต้นทุนเงินซึ่งจะเพิ่มสูงขึ้น จากนโยบายการเงินของบริษัทการเงินใหญ่ ๆ
การเปลี่ยนผ่านไปสู่ Net Zero Economy
สำหรับบริษัทต่าง ๆ ที่ยังไม่มีแผนในอันที่จะแข่งขันในเศรษฐกิจคาร์บอนสุทธิเป็นศูนย์ (Net Zero Economy) ผู้บริหารคงต้องคิดหนัก
การเปลี่ยนผ่านไปสู่ เศรษฐกิจคาร์บอนสุทธิเป็นศูนย์ กลายเป็นฉันทามติระดับโลกไปแล้ว ธุรกิจขนาดใหญ่ ได้รับแรงกดดันต่าง ๆ ที่จะต้องกำจัดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกออกไปจากห่วงโซ่อุปทาน จากผลิตภัณฑ์ และจากบริการของบริษัทตน
ขณะเดียวกัน บริษัทการเงินต่าง ๆ ต้องหันมาให้ความสนใจในการสนับสนุนทางการเงิน กับโครงการใหม่ ๆที่ลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก
แรงกดดันนี้ มีแต่จะเพิ่มขึ้น และ ขยายตัวไปยังธุรกิจขนาดกลางหรือเล็กลงมา
ไม่ว่าจะเป็นบริษัทมหาชนหรือบริษัทจำกัดก็ตาม
ผลกระทบของภาวะโลกรวน
งานวิจัยทางวิทยาศาสตร์ แสดงให้เห็นชัดเจนว่า ความเสี่ยงของภาวะโลกรวนมีเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยยะสำคัญ ในภูมิภาคต่าง ๆ
ตั้งแต่ภัยต่อมนุษย์ ต่อทรัพย์สินบ้านเรือน ทำให้กิจกรรมทางธุรกิจสะดุดลง และความเสี่ยงเหล่านี้ มีแต่จะเพิ่มสูงขึ้น
จนกว่าพลโลก จะสามารถลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกสุทธิเป็นศูนย์
ในปัจจุบัน กิจกรรมทางธุรกิจ ยังประกอบขึ้นจากกลุ่มธุรกิจเฉดสีเทา (ปล่อยก๊าซเรือนกระจก) กับกลุ่มธุรกิจเฉดสีเขียว ที่พยายามควบคุมการปล่อยก๊าซเรือนกระจกสุทธิเป็นศูนย์
โดยภาพรวม ปริมาณก๊าซเรือนกระจกที่ปล่อยออกมายังคงสูงอยู่และเราจำเป็นต้องเร่งรัด การควบคุมการปล่อยก๊าซให้ลดลงอย่างรวดเร็ว
ผู้บริหารในองค์กรธุกิจที่ตระหนักรู้ถึงวิกฤติ ยืนยันที่จะเร่งรัดปฏิบัติการต่าง ๆ
ในปัจจุบัน กว่าครึ่งหนึ่งของ GDP โลก เกิดขึ้นในกลุ่มประเทศต่าง ๆ ซึ่งมีข้อผูกมัดที่จะลดก๊าซเรือนกระจกสุทธิเป็นศูนย์
นวัตกรรมใหม่ ที่ปล่อยคาร์บอนต่ำ ขยายตัวอย่างรวดเร็ว
ทั้งนี้เกิดจาก แหล่งเงิน ที่เริ่มเคลื่อนย้ายมาทางนี้
ส่งผลให้เทคโนโลยีสะอาด มีต้นทุนที่ต่ำลง
CEO ของ BlackRock เปิดเผยว่า เขามีจดหมายเปิดผนึกไปยังบริษัทต่าง ๆ ที่เป็นลูกค้าทางด้านการเงินเพื่อขอให้
“เปิดเผยแผนของบริษัท ว่า Business Model ของบริษัท สามารถเติบโตไปได้ กับเศรษฐกิจก๊าซเรือนกระจกสุทธิเป็นศูนย์ อย่างไร”
ต้นทุนที่สูงขึ้นของธุรกิจสีเทา
การเปลี่ยนผ่าน ๆ สู่เศรษฐกิจคาร์บอนสุทธิเป็นศูนย์นั้น มีผลกระทบที่กว้างไกล และผู้บริหารส่วนใหญ่ยังไม่ค่อยตระหนัก
บางครั้งผู้ริหารมักจะคิดว่า ต้านทุนของคาร์บอน จะถูกแบ่งกระจายระหว่างบริษัทต่าง ๆ และสุดท้าย ตกไปสู่ผู้บริโภค
ความเข้าใจเช่นนี้ ไม่ถูกต้อง
ต้นทุนจะไม่กระจายอย่างสม่ำเสมอ
บริษัทที่มีสินค้า หรือปฏิบัติการซึ่งปล่อยคาร์บอนสูงเป็นหลัก มีระดับเทคโนโลยีที่ยังล้าหลัง จะต้องจ่ายต้นทุนดังกล่าวนี้มากเป็นพิเศษ
ข้อเท็จจริงที่ว่านี้ จะเปลี่ยนแปลงพื้นฐานการแข่งขันในทุกอุตสาหกรรม
ช่องห่างระหว่างผู้นำธุรกิจที่ปล่อยคาร์บอนน้อยกับผู้ตามที่ปล่อยคาร์บอนสูง จะยิ่งถ่างออก
บริษัทและธุรกิจในกลุ่มผู้ตาม จะไม่มีโอกาสทางธุรกิจอีกต่อไป
การเปลี่ยนแปลงด้านการแข่งขันเช่นว่านี้ อยู่บนพื้นฐานของความเปลี่ยนแปลงทางเทคโนโลยี และ กฎระเบียบระดับโลก
ซึ่งย่อมส่งผลให้ เกิดการปรับเปลี่ยนการลงทุนขนานใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์
นับเป็นการเคลื่อนย้ายเงินทุนข้ามจากกลุ่มอุตสาหกรรมหนึ่ง ไปสู่อุตสาหกรรมอื่น
สำหรับความเสี่ยงเกี่ยวกับภาวะโลกรวน ตลาดเงินทุน มีความตื่นตัวไปไกลกว่าเศรษฐกิจที่เป็นจริงมาก
ตลาดทุนเรียนรู้เกี่ยวกับความเสี่ยงของภูมิอากาศแปรปรวน ซึ่งธุรกิจต่าง ๆ จะต้องประสบ มากกว่าที่ธุรกิจเองจะรู้ด้วยซ้ำ
กองทุนเหล่านี้เริ่มกระจายทุน รวมทั้งกำหนดดอกเบี้ย ในส่วนที่เกี่ยวข้องให้สอดคล้องกับความเสี่ยงดังกล่าว
โดยธุรกิจด้านพลังงานที่ปล่อยคาร์บอนต่ำ จะมีต้นทุนดอกเบี้ยที่ต่ำกว่าธุรกิจพลังงานที่ปล่อยคาร์บอนสูง เช่นใช้น้ำมัน ถ่านหิน
ในสถานการณ์ที่กติกาของการแข่งขันกำลังเปลี่ยนไป
หากผู้บริหาร ยังไม่สามารถกุมสภาพในอนาคตได้อย่างสมบูรณ์
การเพียงเฝ้ามองและแค่ติดตาม ย่อมเป็นปัจจัยเสี่ยงสำคัญ
ภารกิจของผู้บริหาร
สิ่งที่จำเป็นสำหรับผู้บริหาร ในสภาวการณ์ใหม่ ก็คือ
ผู้บริหารจำเป็นต้องเข้าหลักสูตรเร่งรัด เพื่อเรียนรู้ ทำความเข้าใจศาสตร์การเปลี่ยนแปลงของภูมิอากาศ และ ผลกระทบทางเศรษฐศาสตร์
ผู้บริหารในบริษัทสำคัญ ยังเพียงเริ่มที่จะเข้าใจการเปลี่ยนผ่านไปสู่ การปล่อยก๊าซเรือนกระจกสุทธิเป็นศูนย์ และ ผลกระทบที่จะมีกับองค์กรธุรกิจของตน
ผู้บริหารเหล่านี้ จำเป็นต้องปิดช่องว่าง ของความตระหนักรู้เช่นว่านี้ อย่างรวดเร็ว
ผู้บริหารต้องวางแผนแต่เนิ่น ๆ และ ทำการปรับให้สอดคล้องกับการเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ
ผู้บริหารต้องกำหนดเป็นภารกิจสำคัญของธุรกิจที่จะบรรลุเป้าหมาย การปล่อยก๊าซเรือนกระจกสุทธิเปนศูนย์ ภายในปี ค.ศ. 2050 กับทั้งต้องมีการปรับปรุงให้ทันสมัย สอดคล้องกับเงื่อนไขใหม่ ๆ ที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว
ผู้บริหาร ต้องไม่มองเรื่องนี้ เป็นแค่ CSR แต่ต้องเข้าใจว่ามันเป็นความเป็นความตายของธุรกิจ
ธุรกิจ ไม่ได้ดำเนินไปภายใต้โลกที่ภูมิอากาศมีเสถียรภาพอีกต่อไป
และความไม่มีเสถียรภาพดังกล่าว ทำให้สภาพแวดล้อมของธุรกิจ มีความไม่แน่นอนด้วย
การละเลยไม่สนใจแนวโน้มนี้ เป็นความเสี่ยงสำคัญ
ผู้บริหารต้องวางแผนว่าธุรกิจของตนจะสามารถปรับตัว และเติบโตในเศรษฐกิจคาร์บอนสุทธิเป็นศูนย์ได้อย่างไร
ผู้บริหารซึ่งเข้าใจ และยึดกุมสภาพการเปลี่ยนผ่านนี้ ย่อมสามารถผลักดันให้เกิดนวัตกรรมอย่างรวดเร็ว
ทั้งอยู่รอดและได้ประโยชน์สูงสุดภายใต้สถานการณ์ที่เปลี่ยนแปลงไปนี้
ข้อมูลประกอบ
https://www.mckinsey.com/business-functions/sustainability/our-insights/climate-risk-and-response-physical-hazards-and-socioeconomic-impacts
– Climate risk and response: Physical hazards and socioeconomic impacts January 16, 2020 | Report
– https://www.mckinsey.com/business-functions/sustainability/our-insights/sustainability-blog/time-is-running-out-for-business-leaders-net-zero-strategy?cid=other-eml-onp-mip-mck&hlkid=0da86e6e1e8a473ba70796906c44bf50&hctky=12704519&hdpid=a727ab44-0646-4ae9-bbf5-c32f14d7041a
– Time is running out for business leaders who don’t have a ‘net zero’ strategy