หลังจากเราเป็นกันเป็นแล้ว คราวนี้ล่ะครับเราถึงจะมาเริ่ม “คิด” กัน นี่ไม่ใช่การเล่นคำนะครับ แต่เป็นความจริงแบบหญ้าปากคอก หรือความจริงที่เรามักอุปมาว่าเหมือนของอยู่ที่ปลายจมูก คือมันใกล้เสียจนละเลยไป ขั้นตอนของ IDGs นี่ก็เช่นกัน เรามักละเลยที่จะไปคิดเค้นค้นควานหาสารพัดไอเดียมาพัฒนาสร้างงานโดยละเลยไปว่า ก่อนจะเริ่มคิดได้นั้นเราต้องปรับภายในคือการเป็นตัวของเราให้มันถูกต้องเสียก่อน ซึ่งตอนนี้เราผ่านขั้นตอนนั้นกันมาแล้วกับ 5
โลกยุค BANI นั้นน่ากลัวยิ่งกว่าโลกยุค VUCA มากนัก เพราะเป็นโลกที่เต็มไปด้วยความเปราะบางและพร้อมจะแตกเป็นเสี่ยงๆ ได้ทุกขณะ ทั้งไม่เป็นเส้นตรงให้สามารถวิเคราะห์หรือดูแนวโน้มกันได้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงปัจจุยที่อยู่เบื้องหลังที่ยาก จนถึงขั้นอาจพูดได้ว่า ไม่สามารถทำความเข้าใจได้ ที่สำคัญคือผลของมันทำให้เกิดความวิตกจริต ครอบงำไปทุกหัวระแหง
พยัญชนะไทยในปัจจุบันมีในตำรา 44 ตัว เรียงลำดับจาก ก (ไก่) ถึง ฮ (นกฮูก) แต่ถ้าเราไปดูที่แผงแป้นพิมพ์หรือคีย์บอร์ดของเครื่องคอมพิวเตอร์แล้ว จะพบว่ามีเพียง 42 ตัวเท่านั้น เพราะตัว ฃ
อ่านฉบับก่อนหน้า… มุมมองว่าด้วย พร้อม (NOTES ON READY) ส่วน ปัญญา (Cognition) เปรียบเหมือนโลหิตของความพร้อม อยู่คู่หัวใจ ทั้งหล่อเลี้ยงและร่วมทำงานกัน เป็นปัจจัยข้ามช่วงเวลา (Elapse) จากอดีตจนถึงปัจจุบัน
ไม่ว่าจะเสี่ยงต่อโรคร้ายใหม่ ๆ ที่ก่อเกิดขึ้นมาไม่เว้นแต่ละวัน มีทั้งใหม่แบบไม่เคยพบไม่เคยเห็นบ้าง ใหม่แบบพัฒนาแปลงร่างบ้าง ที่เห็นชัดคือโควิด-19 ที่มีสารพัดสายพันธุ์มาให้เราสะดุ้งกันอยู่แทบจะตลอดเวลา ที่สำคัญมันทำให้เรากลับมาอยู่กับความเป็นจริงว่า มนุษย์อยู่บนความเสี่ยงอย่าได้ทะนงตนว่า ข้าแน่ มีวิชามาก แบบที่ผ่านมา ที่มาถึงวันนี้คงไม่มีใครกล้ามั่นใจในเทคโนโลยีทางการแพทย์อีกแล้วว่า จะเนรมิตให้ชีวิตมนุษย์มีแต่ความปลอดภัย วิธีเดียวที่เราจะใช้ชีวิตอย่างปกติสุขได้คือการยอมรับความจริงถึงความเสี่ยงในโรคระบาดใหม่
คำถามว่า…พร้อมไหม พร้อมหรือยัง คงเป็นคำทักทายที่แสดงความห่วงใยถึงภารกิจที่กำลังจะทำ หรือสถานการณ์ที่กำลังจะเผชิญ ไม่ว่าโดยสมัครใจหรือไม่ก็ตาม หากได้คำตอบว่า พร้อมหรือพร้อมแล้ว ก็คงเป็นคำยืนยันที่แสดงความเชื่อมั่นว่าได้ทำสิ่งที่ควรทำเสร็จสิ้นเรียบร้อยแล้ว ทำให้รู้สึกสบายใจมากกว่าคำตอบว่า ไม่พร้อมหรือยังไม่พร้อม ซึ่งคงเป็นเพียงอารมณ์ความรู้สึกในตอนนั้น อย่างไรก็ตาม พร้อมมากก็ย่อมดีกว่าน่าสบายใจมากกว่าพร้อมน้อย แต่ก็ยังวางใจ นอนใจไม่ได้
ท่านบรรณาธิการของ สาระสราญ ที่ท่านกำลังอ่านอยู่นี้ขอให้ผมเขียนเรื่องเกี่ยวกับภาษาไทยมาลงพิมพ์บ้าง ในฐานะที่ผมเคยพูดเล่นสำนวนกวนบาทาท่านมาบ่อย ๆ ท่านบอกว่าไม่อยากจะให้ทรัพย์สินทางปัญญาของคน “ยวน” ในประเทศไทยอย่างผมต้องละลายหายไปเสียเปล่า ๆ โดยไม่ได้รับการบันทึกไว้เป็นลายลักษณ์อักษรในหนังสือของท่าน ผมเองกระอักกระอ่วนใจเพราะเป็นเพียงคน “ยวน” เชื้อสายไทยที่ไม่ได้เชี่ยวชาญภาษาไทยหรือภาษาไหน ๆ หากเป็นเพียงผู้ที่สนใจภาษาไทยและนำไปใช้ในรายการเฮฮาปาร์ตี้กับบรรดาเพื่อนฝูงใกล้ชิดสนิทสนมกัน
PASSION กลายเป็นคำยอดฮิต ที่สมัยนี้ไม่ว่าไปพูดกับใครก็ดูจะรู้จัก และเหมือนว่าจะให้ความสำคัญเป็นอันดับต้น ๆ ในการใช้ชีวิต หลายคนแสวงหาแพสชันด้วยการคิดไปเรื่อย ๆ หลายคนยังไม่ยอมเริ่มทำงานจริงจัง เพราะรอหาแพสชันของตัวให้เจอเสียก่อน หรือหลายคนลาออกจากงานเพราะบอกว่าตนเองนั้นหมดแพสชัน
จากสถานการณ์โควิดที่แพร่ระบาดไปทั่วโลก ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่ในมนุษยชาติ ทุกคน ทุกวงการได้รับผลกระทบ เศรษฐกิจตกต่ำ ธุรกิจเสียหายอย่างประเมินค่ามิได้ วิถีชีวิตของผู้คนเปลี่ยนแปลงไปจนชนิดไม่มีใครนึกถึง
บทความฉบับที่แล้ว ผมได้พูดถึงเหตุผลและวิธีคิดของคนทั้ง 4 ประเภท ที่ใช้เวลาทำงานเท่ากัน แต่ได้ผลของงานต่างกัน เพราะคนแต่ละประเภทจะมีมุมมองและวิธีปฏิบัติงานแตกต่างกัน คนที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดจะรู้จักใช้ “สติปัญญาของตนเองและผู้รู้มาช่วยคิดและทำงานร่วมกัน” ทำให้เวลาที่ใช้เท่ากันกับคนประเภทอื่น ๆ แต่ได้ผลงานมากกว่า นั่นก็คือ คนผู้นั้นจะมีรายได้มากกว่าคนประเภทอื่น ๆ
เราใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสิทธิภาพ และประสบการณ์ที่ดีในการใช้เว็บไซต์ของคุณ คุณสามารถศึกษารายละเอียดได้ที่ นโยบายความเป็นส่วนตัว และสามารถจัดการความเป็นส่วนตัวของคุณได้เอง โดยคลิกที่ ตั้งค่า
