เที่ยวกับอินทาเนีย

เป็นอีก 3-4 จังหวัดที่ไปกี่ครั้งก็ ไม่เบื่อ มีตารางท่องเที่ยวหมุนเวียน สลับสับเปลี่ยนไปเรื่อย ๆ มีอะไรใหม่ ๆ ออกมาชวนไปเที่ยว ให้ได้พบปะ สิ่งดี ๆ มาเติมเต็มตัวเราเสมอ… ในรอบ

อุ๋ย หรือ ดิษพงศ์ ชูจิตร วศ.2517 เพื่อนวัยเด็กที่โรงเรียนอนุบาลตาก แต่ต้องโยกย้ายขึ้นไปเรียนต่อที่มงฟอร์ต เชียงใหม่ หายไป 10 กว่าปี ไม่เจอะเจอกันเลย อ้าว… มาเจอกันอีกทีในคณะวิศวฯ จุฬาฯ

ทุ่งสง…เป็นอำเภอหนึ่งในจังหวัด นครศรีธรรมราช เป็นเมืองเศรษฐกิจ สำคัญที่มีวิถีด้านวัฒนธรรมที่หลากหลาย เนื่องจากเป็นชุมทางสถานีรถไฟสายใต้ ทำให้มีผู้คนมากมายเดินทางมาค้าขายหรือแลกเปลี่ยนสินค้า บ้างก็มาตั้งถิ่นฐาน สืบต่อกันมาหลายรุ่นจนถึงปัจจุบัน ชาวทุ่งสงมีวัฒนธรรมการ รับประทานอาหารที่เป็นเอกลักษณ์ ทั้งอาหารมื้อเช้า มื้อเที่ยง และมื้อเย็น ขนมของชาวทุ่งสง มีตัวอย่างเช่น

เวลาท้องถิ่นของมาเลเซียเร็วกว่าบ้านเรา 1 ชั่วโมง เมื่อคืน ถึงจะไม่มีฝน อากาศตอนหัวค่ำอุณหภูมิราว 30 องศาเซลเซียส ก็ไม่ค่อยร้อนเท่าไร แม้เขาอยู่ใกล้เส้นศูนย์สูตรมากกว่าเรา คงอาศัยลมพัดจากชายทะเลตลอดเวลา ในขณะที่เพื่อนใน กทม. ไลน์คุยกันบอกว่า ร้อนมากอิ้บอ๋าย

ตื่นเช้าออกมาสูดอากาศหนาวเย็นจากระเบียงห้องพัก บน Cameron Highland ประเทศมาเลเซีย จิบกาแฟร้อน ๆ กับขนมปังอุ่น ๆ รอเวลาที่จะได้เดินทาง ล้อหมุน ตอนเวลา 08.00 น. นั่งรถตู้ลงจากที่ราบสูงคาเมรอน

ประเทศเล็ก ๆอย่างสิงคโปร์ มีพื้นที่ประมาณ 697 ตารางเมตร เท่า ๆ กับเกาะภูเก็ตของเรา  สิงคโปร์ประกอบด้วย 1 เกาะใหญ่ (คือเกาะสิงคโปร์) และเกาะเล็ก ๆ อีกมากกว่า

จากวัยเด็กคุ้นเคยกับต้มจืดมะระใส่กระดูกหมูที่เด (พ่อ) ปรุงขายให้ลูกค้า…เดเปิดร้านอาหารจีนใต้โรงแรมโอเค จังหวัดตาก คนสมัยนั้นจะเรียกว่าแกงจืด (ซึ่งคำศัพท์นี้น่าจะหายไป เลิกเรียกเลิกใช้กันแล้ว) น้ำซุปจะมีรสหวานโดยธรรมชาติ ปราศจากน้ำตาล เพราะเดไม่ใส่น้ำตาล รสหวานมาจากการต้มน้ำใส่ซี่โครงกระดูกไก่ ข้อกระดูกหมู แล้วช้อนตักไขมัน ฟองลอยทิ้ง จนความใสได้ที่น้ำซุปในหม้อนั่นจะเป็นสารตั้งต้นสำหรับต้มผัด

เรามารู้จักต้นตระกูลไทยและจีนในแต่ละครอบครัว ที่มาค้าขายโดยอาศัยสายนํ้าแม่ปิงเป็นเส้นทางคมนาคมหลัก… เดือนที่แล้วพี่สาวผมพบ คุณยายเกษร พุดตาลดง โดยบังเอิญ ท่านเป็นคนเก่าแก่รุ่นสุดท้ายในตรอกบ้านจีน เกิด โตและพักอาศัยอยู่มาทั้งชีวิต บั้นปลายทำหน้าที่บรรณารักษ์ห้องสมุดจังหวัดตาก คุณยายใจดีกรุณามอบสำเนาบันทึกที่เขียนไว้ว่า บริเวณตรอกระแหงนี้ มีชาวจีนมาค้าขายกับพ่อค้าต่างจังหวัด โดยใช้เรือถ่อ เรือยนต์ขนสินค้าจากเมืองหลวงในลำนํ้าปิงมาขึ้นที่ท่าเรือ

ทำไมคนจีนจึงมาตั้งรกรากที่นี่ ทั้งที่เป็นเพียงหัวเมืองเล็ก ๆ ไม่มีเส้นทางรถไฟ ไม่มีผลิตผลหลักการเกษตร การประมง ไม่มีเหมืองสินแร่ขนาดใหญ่ มีแต่แม่นํ้าปิงและป่าไม้ ลมหนาวเย็นพัดมาปลายธันวาคม พ.ศ. 2562 ช่วงนั้นเป็นจังหวะเหมาะพอดีกับที่พาเพื่อน ๆ วิศวฯ จุฬาฯ

ช่วงต้นปีปลายเดือนกุมภาพันธ์ มีวันหยุดยาว 3 วันติดกันช่วงวันมาฆบูชาได้มีโอกาสไปเที่ยวจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ซึ่งเป็นจังหวัดที่มีความยาวที่สุดของประเทศไทย จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ถือว่ามีสถานที่ท่องเที่ยวที่เป็นที่นิยมของคนทั่วไปจำนวนหลายแห่ง เช่น หัวหิน ปราณบุรี สามร้อยยอด อ่าวมะนาว บ้านกรูด และที่อื่น ๆ