ข้อคิดการเลือกลงทุนระบบรางในงานรถไฟไทย
โดย ศาสตราจารย์กิตติคุณ ดร.สหัส บัณฑิตกุล วศ.10 PhD (เครื่องกล) ทุนรัฐบาล (ทุนก.พ.)/ทุนรถไฟ (ม.มิชิแกน) MBA (วิทยานิพนธ์ทางบัญชีต้นทุนและการเงิน) ทุนบริติชเคานซิล/ทุนโคลัมโบ (ม.ลีดส์) การลงทุนระบบรางในประเทศไทย
เรื่องเล่าชาวอินทาเนีย
นิสิตหญิง ไข่ในหินที่ต้องทะนุถนอม
บุคคลอีกกลุ่มหนึ่งที่จะลืมไม่ได้คือ “ชนกลุ่มน้อย” ของชั้นปี นั่นคือ หญิงเหล็กทั้ง 8 ของพวกเรา การเป็นน้องใหม่นิสิตหญิงจำนวนเท่าหยิบมือในคณะที่เกือบจะมีผู้ชายล้วนนั้น ทำให้นิสิตหญิงกลายเป็น “คนพิเศษ” โดยไม่ได้ตั้งใจ เพราะจะได้รับการดูแลเอาใจใส่ประคบประหงมจากรุ่นพี่ทั้งชายหญิง และจากเพื่อน ๆ ด้วยกันเป็นอย่างดี
วิศวกร กับภาษาอังกฤษ
การประชุมนี้มีชาวต่างชาติที่พูดภาษาไทยไม่ได้อยู่ด้วย 2 คน จึงใช้ภาษาอังกฤษในการประชุมเพียงภาษาเดียว ผมเดินตามพี่วิศวกรอาวุโสมาเข้าห้องประชุม แกนั่งลงผมก็นั่งข้างแก ไม่ทันสังเกตบุญมาวาสนาส่งโดยแท้ ทางซ้ายมือผมเป็นพ่อหนุ่มเบลเยียม นั่งติดกันเลย ก็ไม่ได้คิดว่าจะมีปัญหาอะไร ที่ไหนได้ เคยเจอกันบ้างไหมครับ ฝรั่งช่างพูดช่างซัก ช่างถามน่ะครับ
มารู้จักปรมาจารย์ท่านหนึ่งในสาขา Thermodynamics (วิชาปราบเซียนของเครื่องกล)
โดย ดร.สหัส บัณฑิตกุล (วศ.2510) เมื่อเดือนกันยายน พ.ศ. 2566 ที่ผ่านมา ผมไปพบหนังสือเก่าใช้แล้วเล่มหนึ่งโดยบังเอิญทางออนไลน์ ผู้ขายบอกว่าเหลืออยู่เพียงเล่มเดียว สภาพยังดี และส่งมาเมืองไทยให้ได้ ชื่อว่า “Vision for
ประสบการณ์การถูกทำทางเบี่ยง (บายพาส) หลอดเลือดหัวใจ 4 เส้น
ผมตรวจสุขภาพประจำปีตั้งแต่อายุ 40 ปี โดยตรวจตามโปรแกรมของโรงพยาบาล เช่น ตรวจเลือด ตรวจคลื่นหัวใจ ด้วยไฟฟ้า เป็นต้น เมื่อผลการตรวจเลือดหลายครั้ง คำที่ได้สูงกว่าคำมาตรฐานทั่วไป และแก้ไขด้วยตัวเองไม่ได้ ทำให้คุณหมอ ต้องสั่งให้กินยาเพื่อลดคำต่าง ๆ
“อดีตคณบดีวิศวจุฬา ที่ผมได้เคยทำงานใกล้ชิด… ศ.พิเศษฯ, ศ.อรุณฯ, ศ.ชัยฯ”
โดย ดร.สหัส บัณฑิตกุล (วศ.2510) หลายเหตุการณ์ในบทความนี้เกิดขึ้นย้อนหลังไปกว่า 50 ปี ทำให้รู้สึกเลือนและสับสนอยู่บ้างในตอนแรก ต้องสอบถามเพื่อนร่วมรุ่นหลายคนเพื่อความมั่นใจในบางเรื่อง แม้กระทั่งการหารูปเก่าที่ชัดเจนของอาจารย์ทั้ง 3 ท่านก็ทำได้ยาก แต่ยังโชคดีที่สามารถค้นเจอ โดยเฉพาะจากหนังสือเล่มหนึ่งชื่อ “ที่ระลึก
เรื่องเล่า ของวิศวกรโลหการ ตอนที่ 2
ต่อจากฉบับที่แล้ว … จำได้ในตอนแรก ๆ นั้น หัวหน้างานที่ช่วยผมจะชื่อ คุณตัน ภูหมื่น หัวหน้าหมวดเครื่องมือกล มีลูกน้องฝีมือดี อีกคนชื่อ จิระพล อยู่คงออกแบบจิ๊กและฟิกเกอร์ได้เก่งมาก ผมเพียงแต่ Free
กับดัก ของ Programmer รุ่นบุกเบิก
ต่อจากฉบับที่แล้ว … ที่จริงผมนั้นมั่นใจในการวินิจฉัยของผมมันชัดเจนมาก และการหาปัญหาแบบส่งงานทีไรก็ไม่ผ่าน (ภาษาไทยเรียกว่าส่งงานทีไรก็ตาย) นั้นหาปัญหาได้ง่ายกว่า ส่งบางครั้งก็ตาย บางครั้งไม่ตาย อยู่แล้ว แต่เมื่อมีข้อโต้แย้ง (อย่างหนักแน่นอย่างนั้น) ผมเลยขอให้ Compile โปรแกรม Cobol
ไปดูเขาทำเหมืองพลอยกันที่ศรีลังกา
โดย ดร.สหัส บัณฑิตกุล (วศ.2510) ก่อนอื่นขออนุญาตเกริ่นถึงประเด็นสำคัญที่กำลังเกิดขึ้นกับประเทศศรีลังกาสักเล็กน้อย แทนที่จะตรงไปคุยเรื่องเหมืองพลอยเลย เนื่องจากเป็นที่ทราบกันดีว่า ขณะนี้ (พฤษภาคม 2565) ประเทศศรีลังกากำลังประสบกับปัญหาวิกฤติหนี้และภาวะตกต่ำทางเศรษฐกิจ ซึ่งน่าจะเกิดจากความผิดพลาดในการลงทุนที่เกินตัว จนอาจเรียกได้ว่า “ติดกับดักหนี้” เช่น
กับดัก ของ Programmer รุ่นบุกเบิก
บทความนี้เกี่ยวข้องกับตัวอย่างของกับดักของนักเขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์รุ่นเก่า ในยุคของการเขียนโปรแกรมด้วยภาษา Cobol บน Platform Mainframe Computer ซึ่งเป็น Platform ที่ได้รับเกียรติให้สมญาว่าเป็นไดโนเสาร์ใน Jurassic Park และได้รับคำทำนายว่าจะสูญพันธุ์ไปในเวลาอันใกล้ ตั้งแต่ผมเริ่มเข้าวงการ Mainframe